Biuletyn/7-2010 (19)

B I U L E T Y N

Stowarzyszenia Wikimedia Polska

(nr 19. 31 lipca 2010)

Wstępniak

Lipiec był wyjątkowo gorącym okresem w życiu polskich Wikimediów, gdyż miały miejsce dwa duże wydarzenia - Wikimania 2010 oraz Wikiekspedycja. W to pierwsze wydarzenie Stowarzyszenie było zaangażowane tylko po części - głównie w postaci ufundowania stypendiów oraz organizacji punktu medycznego, natomiast Wikiekspedycja, która zaangażowała łącznie 17 uczestników oraz kilku pomocników, jest największą w tym roku formą działania Stowarzyszenia, skutkującą bezpośrednio materiałami wzbogacającymi projekty Wikimedia. Nic więc dziwnego, że ten numer Biuletynu został zdominowany przez te dwa wydarzenia.

Polimerek

Wieści ze Stowarzyszenia

Wikiekspedycja 2010

Podsumowanie: Wikiekspedycja to wyprawa, która polega na objeździe przy pomocy różnych środków lokomocji wybranych obszarów kraju w celu dokonania ich dokumentacji fotograficznych i zgromadzenie innych danych w celu poszerzenia ich opisu i ilustracji w projektach Wikimedia. W zeszłym roku grupa kilkunastu wikimedian wykonała kilka tysięcy zdjęć na Podlasiu, z których ok. 2 500 znalazło się w Wikimedia Commons. W tym roku, z okazji konferencji Wikimania 2010 w Gdańsku, zorganizowaliśmy tego typu wyprawę w województwie pomorskim, zapraszając na nią także osoby spoza Polski.

Wikiekspedycja 2010 była powtórzeniem zeszłorocznego pomysłu, ale z uwzględnieniem wniosków z popełnionych błędów organizacyjnych. W zeszłym roku w wyprawie uczestniczyło kilkanaście osób, które podróżowały i spały wspólnie. W jej trakcie okazało się, że różne osoby lubią fotografować różne obiekty. Jedni specjalizują się w obiektach architektonicznych, inni wolą fotografować szeroko rozumianą naturę, a jeszcze inni wyspecjalizowali się w wyszukiwaniu materiałów w bibliotekach i kontaktowaniu się z lokalnymi instytucjami. Ponadto, znalezienie sensownych noclegów dla kilkunastoosobowej grupy jest dość kłopotliwe. W związku z tym, Przykuta, szef i inicjator Wikiekspedycji, zdecydował aby w tym roku podzielić Wikiekspedycję na kilka, zupełnie niezależnie od siebie działających grup.

Pierwotnie planowane były grupy: przyrodnicza, "zabytkowa", kolejowa i marynistyczna. Ostatecznie jednak trzy grupy wyruszyły na 7-dniowe ekspedycje:

Bory Tucholskie, pod kierownictwem Przykuty, posługująca się rowerami i wynajmowanymi samochodami, która fotografowała głównie parki narodowe i rezerwaty w Borach Tucholskich oraz na Kaszubach (4 osoby);
pod kierownictwem Polimerka, posługująca się jednym samochodem i skoncentrowana na fotografowaniu zabytków na Kociewiu, Mazurach Zachodnich i Warmii oraz Żuławach i okolicach Gdańska (5 osób, w tym dwóch Czechów i jeden Amerykanin);
Nadmorska, której skarbnikiem i koordynatorem był Karol007, która podróżowała za pomocą samochodów i rowerów wzdłuż Bałtyku, od Gdańska do Koszalina, i fotografowała wszystko co ciekawe po drodze (5 osób).

oraz dwie grupy na wyprawy 2–3 dniowe:

pod kierownictwem Leinada, która na rowerach przejechała przez Wdzydzki Park Krajobrazowy i okolice, fotografując głównie przyrodę (3 osoby);
jednoosobowa Ludwiga, który poruszał się na piechotę i transportem publicznym po Gdańsku i okolicach, fotografująca głównie zabytki sakralne.

W Wikiekspedycji uczestniczyło łącznie 17 osób. Sądząc po wstępnych rozmowach i dyskusji tuż po Wikiekspedycji można uznać, że przynajmniej w oczach samych uczestników udała się ona lepiej niż zeszłoroczna. Kolejne osoby przesyłają zdjęcia na Commons i uzupełniają artykuły w Wikipedii. Jak dotąd 5 z 17 osób załadowało ponad 2000 zdjęć, a prawdopodobnie nie jest to nawet półmetek żmudnej pracy przy ich obróbce, opisywaniu i przesyłaniu do projektów Wikimedia. Już teraz widać, że efekt fotograficzny Wikiekspedycji będzie dużo większy niż w ubiegłym roku.

Wydaje się, że głównym negatywnym efektem podzielenia Wikiekspedycji na kilka grup było to, że jej uczestnicy nie spotkali się nigdy w komplecie, choć większość miała tę szansę podczas Wikimanii. Mniejszy był także efekt medialny, co z jednej strony wynikało z faktu, że mniej liczne grupy wiki-fotografów mniej rzucały się w oczy dziennikarzom, a z drugiej, że cała Wikiekspedycja odbywała się niejako w cieniu Wikimanii.

Zobacz też Wikiekspedycja 2010/Podsumowanie oraz commons:Category:Wikiekspedycja 2010.

Polimerek

Relacja z wyprawy na Kaszuby i Kociewie: Część z nas (Przykuta, Pleple2000, kocio i Sylwia Ufnalska z Wojtusiem) wędrowało po ziemiach kaszubskich i kociewskich, koncentrując się bardziej na obiektach przyrodniczych.

To, co nas zaskoczyło, to bardzo przyjazne przyjęcie w parkach krajobrazowych oraz w parku narodowym. We Wdeckim Parku Krajobrazowym, gdzie zawitaliśmy pierwszego dnia, mieliśmy przyjemność podróżować po leśnych ostępach Škodą. Woził nas pracownik parku - Daniel Siewert, wraz ze swoim młodszym kolegą. Gdy opuszczaliśmy siedzibę parku, pokazał nam jeszcze bogatą kolekcję zdjęć ptactwa, własnego autorstwa. Niewykluczone, że część z nich znajdzie się tez w Wikimedia Commons. Drugiego dnia wybraliśmy się we troje (Sylwia dojechała do nas 5 lipca) rowerami z Czerska do rezerwatu Odry, zawierającego 10 kręgów kamiennych oraz kilkanaście kurhanów - pozostałość po bytujących tu w II wieku Gotach. Wieczorem odwiedziliśmy jeszcze podobne cmentarzysko w Leśnie. Rosnące na tych kamieniach porosty oczekują na identyfikację (o ile taką da się przeprowadzić na podstawie zdjęć).

Co do identyfikacji, to zaraz po załadowaniu fotek Nova, Panek i Kenraiz pomagali w ich identyfikacji (zdjęcia z pierwszego dnia wyprawy). Mimo, że przygotowaliśmy sobie przewodnik, to jednak trafienie na odpowiednie okazy bez pomocy z zewnątrz byłoby bardzo trudne. Na całe szczęście trzeciego i czwartego dnia także uzyskaliśmy pomoc, tym razem ze strony pracownika Parku Narodowego Bory Tucholskie, pani Magdaleny Kochanowskiej oraz dyrektora Zaborskiego Parku Krajobrazowego, pana Mariusza Grzempy, który woził nas zupełnie za darmo w niedzielę wyborczą :). Oboje także wyszukiwali dla nas rośliny i identyfikowali obiekty, które nas zainteresowały, włącznie ze zbiorowiskami roślinnymi. Kolejny dzień wyprawy upłynął nam w północnej części Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, gdzie prawie spotkaliśmy się z ekipą Leinada, ale po przejechaniu w skwarze i po piachu odcinka od Wdzydz Kiszewskich do Dziemian (z zaliczeniem zaułków) na pokonanie dalszych kilku kilometrów na spotkanie ani nasza, ani jego ekipa nie miała sił. Do Sulęczyna, gdzie zaparkowaliśmy poprzedniego dnia, podwiozła nas już Sylwia. Niestety 6 lipca padało i wędrowanie po rezerwatach było średnim pomysłem, tak więc po sfotografowaniu lobelii jeziornej nad dwoma akwenami w okolicy Soszycy (na północ od Bytowa), skoncentrowaliśmy się na fotografowaniu wiosek.

Ostatniego dnia uderzyliśmy jeszcze w kierunku Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, gdzie odwiedziliśmy kolejnych kilka kurhanów, ogród botaniczny, skansen, wieżę widokową w rezerwacie „Wieżyca” (w końcu poczuliśmy, ze jesteśmy w górach), a wieczorem odkryliśmy cmentarz ewangelicki w pobliżu miejsca noclegu. Kocio robił dokumentację tego „jak się robi Wikiekspedycję” fotografując fotografów. Po przyjeździe do Gdańska Pleple, jeszcze odczuwając niedosyt, dokupiła kartę do aparatu i przez kilka godzin w ciągu dwóch dni odwiedzała muzea fotografując eksponaty.

Przykuta

Relacja z trasy „architektonicznej”

Trasa „architektoniczna” koncentrowała się głównie wokół zabytków po-krzyżackich oraz miała uzupełnić materiał fotograficzny z Żuław Wiślanych. Prawdopodobnie najbardziej spośród wszystkich grup przypominała zeszłoroczną Wikiekspedycję, gdyż wiązała się z jeżdżeniem samochodem od jednej do drugiej miejscowości po wyznaczonej wcześniej trasie i krótkimi w nich postojami, z pozostawianiem części uczestników w miejscach wymagających dłuższego pobytu (większe miasta, szczególnie ciekawe obiekty). Różnicą było to, że zrezygnowaliśmy całkowicie z rowerów (drogi na objeżdżanym terenie i tak były wszędzie na tyle dobre, że można było bez problemu dojechać autem) oraz pomijaliśmy miejscowości, w których nie było zupełnie nic ciekawego.

Liczba miejsc, które sfotografowaliśmy była jednak większa niż w zeszłym roku, głównie dlatego, że znacznie mniej czasu straciliśmy na transfery i pakowanie, a także w miarę wcześnie ruszaliśmy w trasę i późno wracaliśmy, z przerwą na obiad w momencie kryzysu w środku dnia i największych upałów. Jedynym odstępstwem od tego schematu było podróż Aktrona i Pete statkiem po Kanale Elbląskim i ich powrót pociągiem i autobusem przez Elbląg do Nowego Dworu. W porównaniu z zeszłym rokiem spaliśmy też w miejscach o nieco wyższym standardzie i wszędzie mieliśmy dostęp do internetu, dzięki czemu mogłem na bieżąco wysyłać na wiki Stowarzyszenia raporty z każdego dnia. Mieliśmy też więcej laptopów (prawie po jednym na osobę), dzięki czemu uczestnicy radzili sobie ze składowaniem i obróbką zdjęć na bieżąco. Okazało się, że międzynarodowy skład ekipy (dwóch Polaków, dwóch Czechów, jeden Amerykanin), nie był żadnym problemem. Wikimedianie, gdy muszą, potrafią się porozumieć nawet na migi :-)

Okolice, które fotografowaliśmy były zdecydowanie gęściej zaludnione i ogólnie bardziej „cywilizowane” niż zeszłoroczne Podlasie. Często, choćby na Żuławach, wrażenie z podróżowania było takie, jakbyśmy jechali przez przedmieścia dużego miasta a nie przez tereny wiejskie. Odległości między kolejnymi miejscowościami były zwykle rzędu 3–5 km, czyli prawie jak przejazd z jednej dzielnicy dużego miasta do drugiej. Miejsca, które mi osobiście najbardziej zapadły w pamięci to: zamek w Gniewie, Frombork, KL Stutthof, pałac w Waplewie (gdzie zostaliśmy serdecznie podjęci przez dyrektora muzeum i proboszcza) oraz mniej znany, mały i niepozorny kościółek w Krzywym Kole, który mieliśmy okazję zwiedzić dzięki życzliwości miejscowego kościelnego i zdolnościom pozyskiwania zaufania przez Ludwiga. Okazało się, że w kościółku znajduje się niemal kompletne wyposażenie ewangelickie z XVIII i XIX w., łącznie z zachowanym mechanizmem zegara wieżowego i olejnymi obrazami pocztu 12 apostołów.

Osobiście żałuję jedynie, że ominęły mnie największe atrakcje po drodze – czyli wszystkie większe miasta, katedra we Fromborku i zamek w Malborku, bo jako jedyny kierowca nie mogłem ich fotografować, tylko w tym samym czasie kiedy inni szczęśliwcy z ekipy to robili, musiałem z jeszcze jednym pechowcem jeździć po małych miejscowościach w okolicy... Jednak takie perełki jak Waplewo czy Krzywe Koło zwróciły mi to w sumie z nawiązką.

Zobacz też: szczegółowy raport dzień po dniu z wyprawy.

Polimerek

Wieści z Fundacji Wikimedia

Nowy skład Rady Powierniczej: W trakcie Wikimanii 2010 w Gdańsku odbyło się spotkanie Rady Powierniczej Fundacji, na którym dokonane zostały zmiany w jej składzie. Jak pisze Jay Walsh na blogu Fundacji, nowym przewodniczącym Rady został Ting Chen, nowym wiceprzewodniczącym i skarbnikiem mianowano Stu West, a sekretarzem Samuela Kleina. Oprócz tego ogłoszono nominacje na dwa miejsca obsadzane przez oficjalnych partnerów Fundacji i są to Phoebe Ayers oraz, ponownie wybrany, Arne Klempert. Proces nominacji tych dwóch członków Rady zakłada, że wybory nie są przeprowadzane publicznie, a w imieniu każdego chapteru głosuje jego zarząd. Zarząd jest równocześnie zobowiązany do zachowania poufności i może konsultować się z członkami swojej organizacji tylko w zakresie ogólnych wymagań stawianych kandydatom. Mając to na względzie, Phoebe Ayers po ogłoszeniu nominacji udostępniła społeczności Wikimedian zadane jej pytania i odpowiedzi, jakich udzieliła w trakcie wyborów, tak aby społeczność mogła zapoznać się z jej opiniami i zadać kolejne pytania (http://meta.wikimedia.org/wiki/User:Phoebe/board_questions). Z Rady odszedł Michael Snow, który pełnił funkcję jej przewodniczącego od lipca 2008. Rada Powiernicza Fundacji Wikimedia sprawuje najwyższą władzę w organizacji - zarządza Fundacją oraz nadzoruje pozyskiwanie i wydatkowanie darów pieniężnych. Rada składa się z 10 członków, których pełną listę można znaleźć na stronie Board of Trustees.

Nova

Nowy partner Fundacji: W czerwcu 2010, po rekomendacji przez Chapters Committee, Rada Powiernicza Fundacji zaakceptowała Wikimedia India jako swojego 29. partnera, jednogłośnie przyjmując odpowiednią rezolucję. Stowarzyszenie będzie miało pod opieką projekty pisane w różnych językach Indii, m.in. w sanskrycie (http://sa.wikipedia.org) i pāli (http://pa.wikipedia.org).

Nova

Relacja z Wikimanii 2010

Okiem uczestnika: W dniach 9–11 lipca 2010 roku odbyła się szósta z kolei Wikimania, doroczna międzynarodowa konferencja społeczności Wikimedia. Pierwsza edycja tego spotkania miała miejsce w 2005 roku we Frankfurcie nad Menem. Początkowo Wikimania była skierowana raczej do środowisk bezpośrednio związanych z Wikipedią i projektami siostrzanymi. Stopniowo przekształcała się jednak w platformę zorientowaną na cały ruch wolnego oprogramowania i wolnej kultury. Po pięciu latach konferencja powróciła na kontynent europejski, tym razem do Gdańska, którego kandydatura została wybrana wiosną 2009. Dzięki temu po raz pierwszy w Polsce doszło do spotkania kilkuset edytorów, użytkowników i innych osób zainteresowanych projektami wiki koordynowanymi przez Wikimedia Foundation.

Wikimania 2010 w Gdańsku. Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Ralf Roletschek. Licencja: CC-BY-SA 3.0

Konferencję przeprowadzono w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku, położonej na Ołowiance, niewielkiej wyspie w pobliżu Głównego Miasta, otoczonej wodami Motławy. Wybór tego miejsca był z pewnością istotnym atutem organizacyjnym – przestronne wnętrza, niezbędna w panujących na zewnątrz temperaturach klimatyzacja, wreszcie całkiem sprawnie działająca sieć umożliwiająca korzystanie z Internetu. Termin konferencji wyznaczony na początek lipca musiał w zasadzie wiązać się z upałami, jednak dzięki temu goście mieli możliwość zobaczenia Gdańska jako miasta tętniącego życiem do późnych godzin nocnych.

Program konferencji obejmował dziennie trzy lub cztery sesje w postaci wykładów, warsztatów i dyskusji panelowych, przy czym każdą tego rodzaju sesję stanowiły cztery równoległe bloki programowe. Tematyka, chociaż oczywiście skoncentrowana wokół Wikimediów i Wikimedian, pozostawała dość zróżnicowana. Nie zabrakło polskich akcentów, a w szczególności prezentacji poświęconej Wikiekspedycji. Do najbardziej atrakcyjnych punktów programu z pewnością należał niedzielny wykład Jimbo Walesa, poświęcony problemom rozwoju nowych wersji językowych Wikipedii, w tym kwestiom definiowania trudności logistycznych czy technicznych oraz sposobów ich pokonywania. Większość bloków programowych miała charakter bardziej podsumowujący niż prowadzący do zdefiniowania kolejnych kierunków, niemniej w trakcie całej imprezy pojawiło się kilka nowych pomysłów (m.in. koncepcja wspólnego komitetu arbitrażowego). Wydaje się jednak, że zróżnicowanie poszczególnych społeczności i projektów jest na tyle znaczące, iż globalne rozwiązania będą się koncentrowały raczej na kwestiach ogólnych (zapewnieniu zaplecza technicznego, promocji).

W ramach tegorocznej Wikimanii odbyły się również dwa dodatkowe wydarzenia kulturalne. Pierwszy dzień został zwieńczony specjalnym koncertem poświęconym pamięci Władysława Szpilmana, z udziałem m.in. jego syna Andrzeja. Następnego dnia miała miejsce światowa premiera Truth in Numbers? Everything According to Wikipedia, amerykańskiego filmu dokumentalnego w reżyserii Scotta Glossermana i Nika Hilla, opowiadającego o powstaniu i rozwoju Wikipedii, jej wiarygodności i wpływu na rzeczywistość, ale także o roli odegranej przez Jimbo Walesa. Dodatkowym wydarzeniem soboty była impreza w pubie Buffet, znajdującym się na terenach Stoczni Gdańsk. Wikimanię zakończyła sesja z udziałem władz Wikimedia Foundation i prezydenta miasta gospodarza konferencji, Pawła Adamowicza, któremu wręczono egzemplarz książki zawierający biogram prezydenta Lecha Wałęsy w 104 wersjach językowych. Książka przygotowana została na tę okazję przez zespół wolontariuszy pod redakcją Patryka Korzenieckiego i dostępna jest do pobrania w Wikimedia Commons - „Lech Wałęsa w Wikipedii”.

Relacjonując w ten skrótowy sposób Wikimanię 2010, nie sposób nie zamieścić wreszcie ciepłych słów pod adresem organizatorów. Trzeba zatem rzec: udało się i to całkiem nieźle – dzięki całej grupie osób zaangażowanych w wypromowanie oferty i następnie w organizację konferencji. Gdańska Wikimania przeszła do historii, była niewątpliwie okazją do integracji i pokazania solidarności związanych z Wikimediami środowisk. Następna konferencja już za rok, tym razem w izraelskiej Hajfie.

Elfhelm

Więcej opinii i ocen uczestników można przeczytać na stronie: Monsters and critics.

Jak to z koordynacją (nie tylko wizową) było: Przedsięwzięcie takiej skali jak Wikimania to też wiele aktywności na zapleczu oraz niekiedy niewykorzystanych szans. Ostatnie to nie tylko fantastyczny pomysł o albumie artykułów o Lechu Wałęsie we wszystkich językach Wikipedii (wręczonym niestety tytułowemu bohaterowi już po konferencji), ale też np. możliwość zaangażowania do koncertu ukraińskiego wikipedianina i pianisty Andrija "A1" Bondarienki.

Bishakha Datta (Indie, Mumbaj), członkini Rady Powierniczej Fundacji (stoi z lewej strony). Źródło: Wikimedia Commons. Autor: DerHexer. Licencja: CC-BY-SA 3.0.

A zaplecze to też sprawy, które podjąłem się obsługiwać w zakresie koordynacji kierunku wschodniego, a które wyrosły w przeprowadzenie postępowania stypendialnego trzech organizacji Wikimedia - polskiej, rosyjskiej i ukraińskiej, obsługę wsparcia wizowego pozostałych potrzebujących tego uczestników Wikimanii oraz wsparcie pobytu uczestników z Rosji i Ukrainy.

Postępowaniem stypendialnym zająłem się z konieczności i jak się okazało - samotnie. Ale potoczyło się wszystko dobrze, jeśli nie liczyć braku zainteresowania programem ze strony białoruskich wikipedian oraz problemu z komunikacją z jednym stypendystą ukraińskim (posiadał konto e-pocztowe na serwerze znajdującym się na czarnych listach). Ogółem przyznano 20 stypendiów - 18 z Wikimedia Polska i 2 z Wikimedia Ru, a w układzie krajów - 12 dla wikipedian z Polski, 3 - z Rosji, 4 - z Ukrainy i 1 - z Czech. Z Polski był m.in. Bartosz "Bacus15" Czarnotta, tegoroczny licealista, poeta, poruszający się na wózku - przyjechał ze swoją mamą, wspaniałą kobietą.

Po stypendiach - był to koniec maja - przyszła kolej na sprawy wizowe. Dostałem wówczas wiadomość od Władimira "DrBuga" Miediejki, iż on, jako stypendysta Fundacji, otrzymał plik z listem po angielsku, mającym być zaproszeniem a zatytułowanym „Do tych wszystkich kogo to dotyczy”. Sprawa wymagała działania w porozumieniu z komitetem organizacyjnym, więc - zupełnie tego wcześniej nie zakładając - wciągnąłem się w całość. Z ramienia organizatorów zajmował się tym tematem w zasadzie tylko Grzegorz "MK wars" Plichta (Marcin "Saper" Cieślak pojawiał się, co zrozumiałe, incydentalnie). Stan spraw był taki, że wysłane zostało bez wcześniejszych uzgodnień pismo do MSZ i brakowało praktycznych ustaleń jak współpracować z konsulatami (ja miałem praktykę tylko z konsulatami w Rosji i na Ukrainie, czyli w państwach mających umowę wizową z Unią). Posiadaliśmy także plik z wykazem stypendystów Fundacji. Długo można by opowiadać o perypetiach wizowych, więc przedstawię tylko pewne aspekty. Komunikację między nami wykonywaliśmy na Zimbrze (dobre narzędzie - do tego bezpłatne). Problemy z jakimi się borykaliśmy - akcja wsparcia wizowego rozpoczęła się zdecydowanie za późno, od 4 kwietnia br. obowiązywała nowelizacja ustawy wizowej (co zwłaszcza w Indiach spowodowało wydłużenie czasu rozpatrywania wniosku z dwóch dni do dwóch tygodni), Fundacja co jakiś czas poszerzała listę osób (np. dodając członków Rady Powierniczej, jak Bishakha Datta, czy pracowników OSI G. Sorosa z Azji Środkowej), dla których należało rozsyłać listy/zaproszenia do konsulatów, my zaś długi czas wykonywaliśmy to za pośrednictwem poczty elektronicznej. Ponadto, sporym wysiłkiem była też konieczność telefonowania do konsulatów (różnica czasu). Poszerzanie listy dało się wytrzymać, natomiast poczta elektroniczna okazała się, pomimo stwierdzeń z Departamentu Konsularnego MSZ, porażką. Standardową praktyką, też ze względu na spam, było czyszczenie skrzynek w konsulatach, bez przeglądania zawartości, wobec tego nasze listy trafiały w próżnię. Dość szybko w Indiach sytuacja zrobiła się kryzysowa, zwłaszcza w Mumbaju, i po coraz bardziej rozpaczliwych listach okazało się, że jedynym efektywnym środkiem komunikacji z konsulatami jest faks, a wysyłać można zaproszenia zbiorcze. Wobec tego wykupiłem usługę internetowego faksu i dopiero wtedy sprawy w Indiach zaczęły nabierać biegu. Nie obyło się jednak bez rozmów telefonicznych oraz działań na miejscu (zwłaszcza w Mumbaju Bishakhy Datty). Należy podkreślić, że pracownicy konsulatów byli w kontaktach z nami bardzo życzliwi i pomocni pomimo wielu przypadków składania wniosków wizowych bardzo późno. Swoje obowiązki musieli jednak wykonywać, stąd też zaczęły się telefony do nas ze Straży Granicznej o potwierdzenia konkretnych personaliów i dodatkowe wyjaśnienia (np. szczegółów postępowania stypendialnego Fundacji, których oczywiście nie znaliśmy). Rezultat, pomimo ww. przeciwności był taki - na 63 osoby wizy nie otrzymały 3. Jedna z Indii ze względu na złożenie wniosku na początku lipca, druga z Boliwii, a trzecia z Bangladeszu wnioskująca o wizę w RPA (Fundacja zresztą wycofała dla niej stypendium).

Na kierunku wschodnim w zasadzie wszystko przebiegało planowo, jeśli nie liczyć mocnego opóźnienia w wysłaniu zbiorczych list ze względu na moje zaangażowanie w obsługę pozostałych uczestników, letnie oblężenie konsulatu w Moskwie (listy kolejkowe) oraz trzykrotne odsyłanie z kwitkiem naszego stypendysty w Charkowie (pomimo wysłania faksu potwierdzonego przez DK MSZ - pomogła dopiero osobista rozmowa z konsulem generalnym).

W pobliżu tego obszaru były dwa interesujące zdarzenia. W tygodniu rozpoczęcia Wikimanii pojawił się problem dla pracowników OSI z Tadżykistanu, co wymagało kontaktu telefonicznego z konsulatem w Ałamaty w Kazachstanie 6 lipca. Okazało się, że tego dnia w Kazachstanie było jednorazowe (jak się dowiedziałem już po Wikimanii) święto narodowe - nadanie prezydentowi Nazarabajewowi tytułu wodza narodu. Następnie, wymienionym pracownikom OSI, po przylocie do Taszkientu zarekwirowano na dwa dni paszporty. Ale na rozpoczęcie Wikimanii zdążyli.

Po tych wszystkich perypetiach pozostała już tylko sprawa wsparcia na miejscu wikimedian z Rosji i Ukrainy. Po drobnej perypetii - ponad godzinnym sprawdzaniu przez Straż Graniczną na Okęciu DrBuga, Stasa, Kalana, vvv i Lwowej (teraz wiem, że przy większej grupie należy wysłać faks też do komendanta placówki SG) - udało się zebrać, też wykorzystując plwiki całą grupę w Warszawie 8 lipca, jak to widać na fotografii. Czasu na zwiedzanie nie było zbyt wiele, ale cała grupa była m.in. na tarasie widokowym PKiN. Potem - podróż do Gdańska. Dwie osoby - Stas i Kalan pojechali pociągiem, a reszta busem. W Gdańsku nocowaliśmy w Bursztynku (czyli spotkania z wikiekspedycją) - ale Stas i DrBug jako stypendyści Fundacji nocowali w akademiku nr 6. Była z nim zresztą przygoda, bo nie przyjęto do niego o godzinie 2 w nocy jeszcze jednego stypendysty Fundacji - Kalana, więc awaryjnie trzeba go było stamtąd odebrać.

A potem już tylko Wikimania. Oraz Gdańsk, Sopot, plaża, molo (i Malbork - ale już odwiedzony na własną rękę). I wrażenia - Gdańsk jest f-a-n-t-a-s-t-y-c-z-n-y, znacznie, znacznie bardziej niż stolica.

Janusz "Ency" Dorożyński

Materiały po konferencji: Wszyscy, którzy nie uczestniczyli w konferencji bezpośrednio, mieli możliwość oglądać transmisję na żywo w Internecie. Jak można przeczytać na stronie Wikimanii, w ciągu trzech dni konferencji nawiązano ponad 8600 połączeń z serwerem. Filmy z zapisem wydarzeń, które łącznie zajmują 2 TB, po konwersji do formatu Ogg zostaną udostępnione na Wikimedia Commons. Można także zapoznać się z przesłanymi na Commons prezentacjami i bogatą kolekcją zdjęć.

Nova

Wikimania 2010 w liczbach

Ponad 100 wykładów, dyskusji panelowych i warsztatów.
Około 500 uczestników.
Uczestnicy przybyli z 67 krajów, najliczniej reprezentowane były: USA, Polska, Niemcy, Wielka Brytania, Rosja i Francja.
Nawiązano 8698 połączeń z serwerem transmitującym konferencję on-line:
- pierwszego dnia 3258 połączeń z 789 różnych adresów IP,
- drugiego dnia 3111 połączeń z 856 różnych adresów IP,
- trzeciego dnia 2329 połączeń z 569 różnych adresów IP.
Pliki z nagraniami wideo zajmują 2 TB przestrzeni dyskowej.
Ponad 1300 zdjęć w Wikimedia Commons (stan na 29 lipca 2010).

Nova

Projekty pozyskiwania treści

Partnerstwo z francuską Biblioteką Narodową: Od dłuższego czasu Wikimedia France negocjowała umowę partnerską z francuską Biblioteką Narodową, którą ostatecznie organizacje podpisały w kwietniu tego roku. W wyniku tej współpracy Biblioteka udostępniła Wikiźródłom 1415 książek znajdujących się w domenie publicznej, w postaci skanów i ich OCR (ang. Optical Character Recognition). Trzech wolontariuszy z WMFR pracowało nad konwersją tych danych do formatu DjVu, który może być użyty w Wikiźródłach. Wszystkie pliki przesłano do Wikimedia Commons 10 lipca - znajdują się w kategorii Books provided by the BNF. Założone zostały także specjalne strony z opisem projektu w Commons – Commons:Bibliothèque nationale de France i w Wikiźródłach – Wikisource:Aider pour la livraison BnF . Społeczność Wikiźródeł weryfikuje teraz tekst uzyskany przez automatyczną operację OCR z oryginalnym ze skanu. Większość książek jest w języku francuskim, wydano je w różnych epokach i dotyczą szerokiego zakresu tematycznego. Wszystkie pozycje zebrane są na liście we francuskich Wikiźródłach.

Nova

Picasso i Wikipedia?

20 lipca na blogu Muzeum Picassa w Barcelonie Conxa Rodà opublikował relację ze spotkania pracowników lokalnych muzeów z Liamem Wyattem i wikipedystami z katalońskiej Wikipedii. Rozmawiano o możliwych polach współpracy między muzeami a Wikipedią, zauważając zbieżność celów jakie przyświecają obu środowiskom. Niektóre punkty, które muzea uznały za warte rozważenia to:

Ustalenie kontaktu między wikipedystami a muzeum, na wypadek gdyby pojawiły się wątpliwości co do treści artykułów związanych z instytucją lub jej kolekcjami.
Udostępnienie listy najważniejszych eksponatów w muzeum do włączenia do odpowiednich artykułów.
Uprzedzanie wikipedysty będącego lokalnym kontaktem o pojęciach lub osobach do których muzeum planuje linkować ze swoich artykułów, dając wikipedystom czas na przejrzenie lub rozszerzenie treści ich haseł.
Ustalenie konkretnych celów do poprawy i ustanowienie czasowych projektów tematycznych.
Monitorowanie zawartość Wikipedii z punktu widzenia muzeum i wskazywanie obszarów, w których mogłaby być lepsza.
Ustanowienie nagrody za wyższej jakości artykuły o eksponatach muzeum.
Rozmawianie na stronach dyskusji artykułów przed wprowadzeniem zmian, przedstawianie się i proponowanie zmian, unikanie usuwania treści lub dodawania dużej liczby linków do stron muzeum - takie działanie naraża edycję na natychmiastowe usunięcie.
Wykorzystanie Wikipedii jako pola działań edukacyjnych muzeum, zachęcanie uczniów do pisania haseł, które następnie zostaną zweryfikowane.

Zainteresowanie muzeów było tak duże, że na jesień zaplanowano kolejne spotkanie.

Nova

Wieści z projektów

Wikipedia

Podsumowanie (czerwiec, lipiec)

Do grona administratorów dołączyli: Alfons6669, TR i Mpn. Polska Wikipedia ma obecnie 165 administratorów.
Wikipedia posiada już 1850 redaktorów. W czerwcu przybyło ich 37, w lipcu 58.
Status medalowego artykułu uzyskało 16 haseł: Melchior Wańkowicz, Jastrzębiec (herb szlachecki), Kaktusowate, Kościół św. Wojciecha i klasztor benedyktynek w Mińsku, Park stanowy Presque Isle, Brabham, Kuropaty, Paul Biya, Mistrzostwa Świata w Snookerze 2010, Eulogiusz (Gieorgijewski), Ulica Warszawska w Katowicach, Zachowania lęgowe ptaków, Historia oświaty w Trzebiatowie, Drozd śpiewak, Staurikozaur, HMS Ark Royal (1938).
Nowe projekty: Wikiprojekt:Kraków, Wikiprojekt:Igrzyska olimpijskie, Wikiprojekt:Korea, ‎Wikiprojekt:Malarstwo.
Nowe portale: Portal:Nowa Zelandia.

Nova

Wikisłownik

Doganiamy największych: 28 lipca Słownik języka szwedzkiego w polskojęzycznej wersji Wikisłownika wraz z hasłem hinna ifatt nomen omen dogonił, a wraz z hasłem springa om przegonił szwedzki słownik w Megasłowniku. W ten sposób stał się drugim największym słownikiem szwedzko-polskim w Internecie (po slownik.szwedzki.com, specjalizującym się jednak głównie w słownictwie biznesowym, prawniczym i politycznym). Słownik języka szwedzkiego to nie tylko zbiór słówek, to także przysłowia, związki frazeologiczne, kilkadziesiąt słowników tematycznych i indeks a tergo, czyli spis sortujący wyrazy alfabetycznie względem ostatniej litery. Pod względem liczby haseł język szwedzki jest czwartym językiem w Wikisłowniku (po polskim, angielskim i interlingwie).

Ludmiła Pilecka

Kolejne języki dynamicznie się rozwijają: Lipiec to także okres dynamicznego przyrostu liczby haseł z dwóch innych języków: japońskiego i wilamowskiego. Zawdzięczamy to dwóm użytkownikom, którzy wprawdzie zalogowani byli już wcześniej, ale faktyczną ich aktywność zaobserwować można od niedawna. Język japoński należy do dość popularnych języków, podręcznik do jego nauki można znaleźć także w Wikibooks. Wilamowski zaś należy do języków mało znanych, a przede wszystkim jest to język niemal wymarły i Wikisłownik jest miejscem, które ma szanse zgromadzić większość zachowanego słownictwa. Użytkownikom tym należy życzyć nieprzemijającego zapału, a Wikisłownikowi większej liczby użytkowników.

Ludmiła Pilecka

Wikinews

Do ekipy Wikinews dołączyła ostatnio Cathy Richards, która (podobnie jak wcześniej DrPZ) skupiła się na poprawianiu redakcyjnym tekstów, w tym także usuwaniu POV (ang. Point Of View). Czytanie newsów w internecie często może wywoływać u wikimedian poczucie niedosytu, gdy w jakimś tekście nie da się nanieść poprawek, a jedynie go skomentować i czekać na ewentualną reakcję autora wiadomości. Dzięki osobom takim jak Cathy możemy być spokojniejsi o jakość artykułów zamieszczanych w Wikinews. Wprawdzie nie da się ich poprawiać miesiącami aż osiągną poziom artykułu medalowego, ponieważ życie newsa jest krótkie, niemniej jednak w archiwach też nie powinny zalegać buble (a może powinny - w końcu tak wcześniej newsa opublikowano).

Przykuta

Krótki wywiad przeprowadzony przez Borysa Kozielskiego z autorem filmu „Truth in numbers?”, przedstawionego podczas tegorocznej Wikimanii.

Wnet radio?: Podczas Wikimanii miałem okazję porozmawiać z Borysem Kozielskim z internetowego radia Wnet. Przeprowadził serię wywiadów na temat tego wydarzenia, a audycje zdecydował się zamieścić na wolnej licencji. Przyjechał jednak nie tylko po to, gdyż w trakcie rozmowy ze mną dociekał także technicznej możliwości republikowania audycji radiowych w Wikinews. Pomysł Wikiradia pojawiał się już wcześniej na meta-wiki czy wśród redaktorów anglojęzycznej wersji Wikinews. Jednakże już samo republikowanie materiałów z radia Wnet w postaci plików Ogg i zamieszczanie ich jako dźwiękowych ilustracji (i zarazem pierwotnych źródeł) dla np. pisanego tekstu wywiadu wydaje się ciekawe. Borys Kozielski, jako użytkownik podkaster, przesłał już na Wikimedia Commons dwa pliki dźwiękowe ze swoimi audycjami.

Przykuta

Wikicytaty

Droga pielgrzymów. Źródło: Wikimedia Commons. Autor: Oula Lehtinen. Licencja: CC BY-SA.

Cytat miesiąca

„Jesteśmy jedni dla drugich pielgrzymami, którzy różnymi drogami zdążają w trudzie na to samo spotkanie.”

Autor: Antoine de Saint-Exupéry

Wzrost liczby artykułów: Statystyki przygotowywane przez Erika Zachte, plasują polskie Wikicytaty na 3 miejscu pod względem liczby artykułów (10 tys. haseł), po angielskich (16 tys.) i włoskich (11 tys.). W okresie od stycznia do maja 2010 (statystyk dla czerwca jeszcze nie ma) polski projekt wykazał największy procentowy przyrost liczby haseł (ok. 4–7%), spośród dziesięciu największych projektów. Wzrost na podobnym poziomie utrzymuje się także w, niewielkich na razie, czeskich Wikicytatach. Pozostałe duże projekty mają przyrost na poziomie 0–2%, ze sporadycznymi wzrostami do 3–4%. Spoglądając natomiast na aktualne statystyki wyświetlane na stronach poszczególnych projektów, polskie Wikicytaty z liczbą haseł 11205 (stan na 30 lipca, godz. 21:30) przeskakują oczko wyżej, wyprzedzając włoski projekt, który liczył w tym czasie 10998 artykułów. W oficjalnych statystykach międzyjęzykowych, gdzie brana jest pod uwagę liczba odsłon (wskazująca na poczytność projektu), polskie Wikicytaty są na piątym miejscu, za angielskimi, niemieckimi, włoskimi i hiszpańskimi.

Nova

Wikibooks

Rozwijanie księgozbioru i codzienne prace: Pierwsze dni lipca przyniosły sporo zmian, ponieważ 2 lipca Ananas96 z Persino usunęli sporo porzuconych zalążków, a pierwszy z wymienionych skierował do użytkowników prośbę o przesyłanie plików do Wikimedia Commons, zamiast do Wikibooks. Potem miesiąc przebiegał nad wyraz spokojnie. Aktywni byli stali autorzy, którzy rozwijali swoje podręczniki. Pracowano m.in. nad różnymi książkami z fizyki, „Ubuntu”, „Esperanto” oraz „Historią Polski”. Vader rozpoczął podręcznik o anarchiźmie, zaś Pavroo ukończył podręcznik do dystrybucji Linuksa o nazwie sidux, czego mu serdecznie gratulujemy :-) Persino zaproponował innym wikipedystom przyłączenie się do pracy redakcyjnej nad Fizyką matematyczną. Dzięki czemu „Fizyka” ma szansę przekształcić się z podręcznika jednego autora w wieloosobowy projekt; co jest ciekawym eksperymentem dla naszych Wikiksiążek. Pod koniec miesiąca Viatoro zabrał się za sprawy porządkowe, np. poprawianie stron „Pomocy”. Podsumowując: praktyka ostatniego półrocza wyraźnie pokazuje, iż podręczniki są rozwijane tylko wtedy, gdy pisanie kontynuuje ich pierwotny twórca. Jeśli jednak je porzuci, to zamierają w fazie zalążka, zaśmiecając księgozbiór i frustrując czytelników. Ponadto, wyższy poziom prezentują podręczniki z nauk ścisłych (matematyczno-przyrodniczych) niż humanistycznych i społecznych.

Karolus

Wikiźródła

Podsumowanie miesiąca

Przyjęte zostały zasady odbierania uprawnień administratora i biurokraty.
Stworzona została strona Nietypowe teksty, grupująca utwory jak najbardziej godne zamieszczenia w Wikiźródłach, acz z różnych przyczyn uznane przez wikiskrybów za odstające od normy (jaka by ona nie była).
Ukończone zostały cztery projekty: „Na zgon śp. Jana Gajewskiego” Cypriana Kamila Norwida, „Krzewiciele zdziczenia” Baudouina de Courtenay, tekst listu otwartego do księcia Jerzego Lubomirskiego Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz „Threny, Satyr, Wróżki” Jana Kochanowskiego.

Teukros

Nowe pozycje do weryfikacji: Do listy opracowywanej literatury dołączyły ostatnio „Meandry” Felicjana Faleńskiego, „Twórczość Jana Kasprowicza” Stefana Kołaczkowskiego, tom pierwszy i drugi „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego” oraz „Szpieg” Józefa Ignacego Kraszewskiego.

Teukros

Nostalgia

Czy ktoś jeszcze pamięta pojęcie "zalążka artykułu"? Poniżej kilka tematów w pierwotnej formie zalążkowej (dla lepszego odbioru nieco poprawiono formatowanie, oryginalny link do grafiki pozostawiono):

Przykuta

Teksty zaczerpnięte ze stron artykułów wymienionych poniżej można kopiować i modyfikować na warunkach licencji cc-by-sa 3.0. Autorzy pod nimi :)

Zero

Zero (0) - cyfra, która poprzedza cyfrę jeden. Oznacza nic, brak czegoś.

W kalendarzach zazwyczaj omija się zero - nie ma roku zerowego. I tak w kalendarzu gregoriańskim za początek ery uznaje się 1 rok n.e. Poprzedzający rok to rok 1 p.n.e.

Zobacz też: Mitsubishi Zero

Slawojar

Pierwiastek chemiczny

Pierwiastek chemiczny to substancja, której nie da się chemicznymi sposobami rozłożyć na prostsze substancje. Po rozwinięciu się teorii atomowej materii okazało się, że pierwiastki to po prostu substancje składające się z jednego rodzaju atomów. Pierwiastki uszeregowane wg ich wzrastającej masy atomowej tworzą układ okresowy pierwiastków.

Pd86.czestochowa.cvx.ppp.tpnet.pl

Mózg

Mózg - narząd kontrolujący zachowanie u zwierząt.

Matusz

Wiedza

Wiedza (poznanie) to znajomość prawdy, tu rozumianej jako opis rzeczywistości.

W34

Gdańsk

Gdańsk to miasto wojewódzkie, u ujścia Wisły do Zatoki Gdańskiej - 462,7 tys. mieszkańców.

http://www.wikipedia.org/upload/f/f0/Gdanarms.png

Historia :

VII wiek - osada rzemieślniczo-rybacka
X wiek - gród obronny
1236 - prawa miejskie

Zobacz też:

Wolne Miasto Gdańsk

Wyższe uczelnie:

pg223.czestochowa.sdi.tpnet.pl

Oprogramowanie

Na specjalnej wiki zaczęto testować nowy interfejs do ładowania plików w projektach używających oprogramowania MediaWiki, czyli także dla Wikimedia Commons. Upload wizard, bo tak nazywa się to rozszerzenie MediaWiki, pozwala w bardziej przyjazny sposób opisać i skategoryzować wybrane pliki. Co ciekawe, plik najpierw ma być przesyłany na serwer, a dopiero potem ma następować dodanie jego opisu (włączywszy w to wybór autorstwa i licencji), co jest odwróceniem obecnego scenariusza.

Przykuta

Co w wikiblogach piszczy?

Na blogu Teukrosa mogliśmy tym razem przeczytać obszerną relację z Wikimanii oraz o nowych projektach w ramach Wikiźródeł. Wrażeniami z Wikimanii podzielił się też (z pozycji intruza z zewnątrz) Edwin Bendyk.

Autor bloga Oko na Wikipedię, czyli Kpjas opisał Medal Zedlera, który od 2007 nadaje Wikimedia Deutschland za napisanie nowego artykułu z dziedziny nauk przyrodniczych i humanistycznych. Czy byłby to dobry pomysł dla Wikimedii Polska?

Wśród blogów anglojęzycznych jednym z tematów miesiąca była niewątpliwie Wikimania. Bardzo miła zapowiedź znalazła się oczywiście na oficjalnym blogu Wikimedii. Wśród relacji warto wymienić m.in. uwagi na temat statystyk z bloga Erica Zachte, albo wrażenia z filmu „Truth in Numbers” na blogu Zaka Greanta. Ilustrowaną relacją z konferencji WikiSym, która poprzedziła Wikimanię podzielił się Guillaume Paumier.

Sama Wikimania była bardzo mocno komentowana na żywo w serwisie Twitter – archiwalne wpisy znajdziemy szukając tagów #wikimania lub #wikimania2010. Na Flickrze powstała dedykowana grupa, zdjęcia oznaczano też odpowiednim tagiem.

rdrozd

Wieści z szerokiego świata

Zakazu fotografowania w muzeach ciąg dalszy: Jak pisaliśmy w Biuletynie nr 16, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w dniu 5 marca 2010 wydał wyrok w sprawie regulaminu Muzeum Regionalnego im. Dzieci Wrzesińskich, uznając zapis w regulaminie muzeum o zakazie i opłatach za fotografowanie za niedozwolony. Wyrok się uprawomocnił i decyzja sądu została przekazana do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. UOKiK zamieścił w rejestrze klauzul niedozwolonych zapis takiej postaci: „Zabrania się fotografowania i filmowania eksponatów oraz sal ekspozycyjnych bez uzyskania pozwolenia dyrektora muzeum. Fotografowanie możliwe jest po uzyskaniu zgody i uiszczeniu opłaty”. Uregulowanie tej kwestii jest potrzebne, ale powinno być uzupełnione przez działania popularyzatorskie pokazujące muzeom korzyści płynące z większej otwartości. Otwartość wręcz sprzyja wypełnianiu podstawowych celów tych instytucji, a jak przedstawiamy sukcesywnie w dziale o pozyskiwaniu treści, wpływa korzystnie również na ich wizerunek, popularność i budżet. Pozytywne doświadczenia w kontaktach z muzeami i parkami podczas tegorocznej Wikiekspedycji pozwalają sądzić, że sytuacja powoli ulega zmianie.

Nova

Z humorem

Stopka

Biuletyn wewnętrzny Stowarzyszenia Wikimedia Polska jest wydawany w formie elektronicznej średnio raz na miesiąc. Wszystkie teksty i część grafik są udostępniane na zasadzie domeny publicznej. Pozostałe grafiki i zdjęcia udostępniane są na wolnych licencjach, za wyjątkiem logo projektów Wikimedia, które są zarejestrowanymi znakami towarowymi należącymi do Wikimedia Foundation. Skład redakcji. Kontakt: e-mail: zarzad@wikimedia.pl, tel: (+48) 22 219 56 94

Ten utwór jest w domenie publicznej, ponieważ prawa autorskie do niego wygasły lub ustawowo tym prawom nie podlega, lub został uwolniony wolą twórców.