Użytkownik:Wojciech Pędzich/WMCON 2018/Sprawozdanie
-
Zróżnicowanie • Otwartość • Odwaga
.jpg)
Na Wikimedia Conference 2018 zostałem delegowany w towarzystwie Michała Buczyńskiego i Natalii Szafran-Kozakowskiej. Problemy zdrowotne tego pierwszego uniemożliwiły mu uczestnictwo w wydarzeniu, co naturalnie wymusiło reorganizację mojego pomysłu na udział w wydarzeniu zdecydowanie ważnym dla nas jako organizacji. Tegoroczna Wikimedia Conference zgromadziła ponad 320 osób z około 80 krajów i odbyła się po raz drugi w berlińskim hotelu Mercure Tempelhof – zarówno jeśli chodzi o zakwaterowanie uczestników jak i o same obrady / prezentacje / warsztaty, co uznaję za dobre rozwiązanie, choć hotel jest z tego co się dowiedziałem największym miejscem zdolnym do pomieszczenia takiej liczby uczestników jak i zapewnienia im przestrzeni do prowadzenia programu – ewentualny wzrost liczby satelickich organizacji Wikimedia czy kryteriów przyznawania miejsc wymusiłby zmianę organizacji. Nie uczestniczyłem w pre-konferencji, na którą nie zostałem zakwalifikowany.
Rzeczy wybrane z programu konferencji[edytuj | edytuj kod]
Program konferencji został podzielony na trzy równolegle rozgrywające się ścieżki: strategia ruchu Wikimedia, partnerstwa w ruchu Wikimedia i budowanie potencjału w organizacjach partnerskich. Uczestniczyłem głównie w sesjach poświęconych strategii, gdyż te będą miały bezpośrednie przełożenie na nas jako na organizację – partnera regionalnego o zauważalnym potencjale i prezencji. Chciałem nie tylko posłuchać tego, co w ruchu mówi się o jego przyszłości i jak się ją buduje, ale również świadomie pouczestniczyć w tym procesie.
Mówi się sporo. Ku zadowoleniu uczestników sesji strategicznych, ze strony przedstawicieli Rady Powierniczej WMF padła deklaracja „wszystkie karty są (znowu) na stole” co otworzyło nieco dyskusję, do tego stopnia, że w rozmowach na wstępnej sesji w piątek zaczęły pojawiać się „niewygodne pytania” które – co zauważyłem – rozeszły się do grup roboczych działających przez resztę piątku, sobotę i niedzielę. Pytania były np. o to, czy nie powinno się przekonstruować ciał i instytucji WMF i okolic, np. po co nam Affcom, czy nie należałoby wykluczyć oprogramowanie MediaWiki poza rdzenną działalność Fundacji, po co nam w ogóle MediaWiki (średnio się sprawdzające jako jedyne dostępne narzędzie w kilku kontekstach i projektach), czy programiści Fundacji zdecydowani są na odrzucanie starych i wykorzystywanych przez niewiele osób funkcji pakietu po to, by nie koncentrować sił i zasobów na zbędne i martwe / nieużywane funkcje.
Podczas sobotniej sesji wstępnie uczestniczyłem w pracach podgrupy techniczno-programistycznej, gdzie po raz pierwszy powieliły się te „niewygodne pytania” mimo, że byłem w otoczeniu innych ludzi niż wtedy, gdy te pytania padły po raz pierwszy. Przedstawicielka grupy programistów Fundacji pracująca z nami w tej podgrupie odnosiła się rzeczowo do pytań, dyskutowała z tezami. Uwaga ogólna – stworzenie, nazwanie i zdefiniowanie poszczególnych podgrup w trakcie WMCON oraz wyniki prac tychże podgrup mają stanowić podstawę do działań w II fazie procesu strategicznego prowadzonych przez WMF, gdzie ma być przyjęta podobna siatka podziału tematycznego i odzwierciedlone mają być obszary „poszukiwań” w procesie strategicznym zaproponowane w podgrupach. Pracę wszystkich podgrup ma spinać poszukiwany właśnie przez Fundację Knowledge and Information Manager.
Resztę sobotniej sesji oraz niedzielną jej odsłonę spędziłem w grupie tematycznej „Diversity and Inclusivity”, gdzie spędziliśmy naprawdę dużo czasu i sił nad zdefiniowaniem, jak dotrzeć do jak największej rozpiętości aktywnych i pasywnych interesariuszy – zarówno jeśli chodzi o ich role w ruchu Wikimedia (czytelnicy / odbiorcy, partnerzy instytucjonalni, edytorzy, partnerzy lokalni), jak i potencjalne trudności w docieraniu do nich (osoby z trudnościami w dostępie do technologii, osoby z odmienną percepcją rzeczywistości, upośledzeniami fizycznymi, nawet osadzeni w więzieniach). Oczywiście, co z tego zostanie włączone do ostatecznych prac podgrup WMF to się jeszcze okaże, acz mam wrażenie produktywnie spędzonego czasu na sesjach.
Kuluary, przypadki i wiki-wiki-spotkania[edytuj | edytuj kod]
Poza sesjami / warsztatami, odbyło się trochę spotkań w różnych grupach, zarówno wcześniej zaplanowanych jak i organizowanych już w trakcie samej konferencji.
Uczestniczyłem na prośbę Michała w zamkniętym spotkaniu przedstawicieli zarządów organizacji partnerskich Wikimedia. Nicole Ebber przedstawiła kwestie uczestnictwa chapterów w dalszych pracach nad strategią Wikimedia, Udało mi się przedstawić kwestię dość istotną, która pojawiła się w trakcie dyskusji nad pierwszą fazą – że była ona napisana zbyt ogólnikowo, mgliście i przy użyciu skomplikowanego języka. Organizacje partnerskie – jak wynikło z dyskusji – chcą uczestniczyć w pracach nad strategią, rekomendując też ekspertów do poszczególnych działań, by głos organizacji partnerskich też się liczył w dyskusji. Przedyskutowaliśmy ogólnie kwestię rosnącej liczby organizacji członkowskich ruchu i tego, czego potrzeba, by nie zniszczyć procesu ewolucji. Nad dokumentem Development of organisations of the Wikiverse – how should we disseminate the funds? nie podjęto dłuższej dyskusji – kończył się czas. Wikimedia Czechy, co powiedziano na zakończenie spotkania, pracuje nad dokumentem ról i odpowiedzialności ED, a Vojtech obiecał podzielić się rezultatami.
W trakcie konferencji powstał też pomysł na spotkanie europejskich chapterów, które mają płatnych pracowników lecz nie mają dyrektora wykonawczego. Odbyło się ono w niedzielny poranek i służyć miało przedstawieniu modeli działania poszczególnych organizacji (Serbia, Francja, Włochy, Ukraina, Polska), omówieniu wyzwań wiążących się z prowadzeniem organizacji w taki sposób oraz wymianie doświadczeń.
W trakcie jednej z przerw lunchowych odbyło się spotkanie edytorów Wikiźródeł, na które niezapowiedziany poszedłem. Opowiedziałem o naszych zasobach, co wywołało zdziwienie (jeśli chodzi o liczbę dostępnych publikacji oraz masywny wzrost ilości pobrań), możliwej synergii z projektem Wolne Lektury, projektach audio, posłuchałem też o problemach, z którymi borykają się Wikiźródła w językach z rejonu Indii: brak rozwiązań OCR dla niektórych języków rekompensują oni wykorzystując mechanizmy Google (+ mechanizmy mowa-na-tekst). Jak w wielu miejscach pojawiła się kwestia dostępności rozwiązań edytorskich na platformy mobilne – rozwiązania dla stale rosnącego ruchu mobilnego będą musiały znaleźć swoje miejsce w „rozpisce” programistycznej Fundacji, gdyż te kwestie pojawiały się również w innych rozmowach.
W piątkowy wieczór odbyło się spotkanie regionalne CEE, na którym rozmawialiśmy m.in. o nadchodzącej konferencji na Ukrainie, armeńskich klipach wideo promujących WIkiCampy (i o samych WIkicampach), jak też o tym, czego poszczególne organizacje CEE potrzebują i co mogą zaoferować innym.
Pierwszego dnia konferencji pojawiła się informacja o możliwym zastopowaniu nowych wejść do programu (s)APG, czyli mechanizmu grantów dla organizacji członkowskich ruchu Wikimedia. Nie jesteśmy grantobiorcą w tym systemie, toteż nie chcąc zostać wykluczonymi na (najprawdopodobniej) rok, mając na uwadze to, że Zarząd nowej kadencji może chcieć rozszerzenia działań, które wymagałoby finansowania z WMF i chcąc pozostawić przyszłej kadencji otwartą furtkę do finansowania, odbyliśmy z Natalią szereg rozmów, w tym bezpośrednio z osobami odpowiedzialnymi za program grantowy, których celem było sprawdzenie naszych możliwości akcesji do programu grantowego na niewielką kwotę, możliwego przeznaczenia / uzasadnienia owej kwoty i formalności, których jako WMPL musimy dopełnić, by taki grant otrzymać przed „zamknięciem drzwi”. Rezultatem był punkt na agendę posiedzenia Zarządu już 24 kwietnia, kiedy to przedstawiliśmy Zarządowi gotowy przepis na wejście do programu Simple APG. Nieocenionej pomocy udzielił tutaj zdalnie Michał.
Odbyliśmy również krótkie robocze spotkanie z działem komunikacji WMF.
Wraz z Natalią zgłosiliśmy się jako zastępstwo Michała w programie łączenia uczestników poprzednich konferencji z nowicjuszami (Buddy Project) celem aklimatyzacji nowych uczestników, jednak nasi partnerzy nie pojawili się na czwartkowej wieczornej sesji zapoznawczej.
Przed właściwą konferencją, w czwartkowe popołudnie, w biurze Wikimedia Deutschland, odbył się szereg sesji poświęconych komunikacji. Do Berlina dojechałem w czasie pozwalającym uczestniczyć w sesji poświęconej storytellingowi oraz wykorzystywaniu (i badaniu) mediów społecznościowych, podsuwając uczestnikom m.in. narzędzie co prowadzenia badań sieci społecznościowych.
Kilkakrotnie podchodzono do mnie i wypytywano o Halibutta i o możliwość upamiętnienia go w trakcie konferencji. Z uwagi na również niedawne odejście innego edytora ruchu Wikimedia, w jednym z kącików zorganizowano stolik z fotografiami oraz pożegnalnymi księgami, do których uczestnicy konferencji mogli się wpisywać.
Rzeczy, na które zabrakło miejsca / czasu[edytuj | edytuj kod]
W niedzielny poranek Wikimedia Israel zaproponowała mi spotkanie, którego celem z ich strony mogło być porozmawianie o naszych działaniach GLAM, którymi wydali się zainteresowani, a z mojej strony mógłbym wypytać o prowadzone przez nich projekty edukacyjne. Do spotkania jednak nie doszło, może uda się nawiązać jakąś wymianę zdań online.
Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]
Całą konferencję podsumowałem wobec wszystkich jej uczestników na sesji zamykającej wydarzenie trzema słowami. Konferencja zgromadziła zróżnicowanych ludzi, z czterech stron świata i o różnych oczekiwaniach. Pokazała otwartość uczestników, którzy potrafili prowadzić rozmowy z dopiero co poznanymi wikimedianami. Udowodniła też odwagę ruchu, chcącego zmierzyć się z monstrum nazwanym „Strategia 2030” i zadającego nie zawsze wygodne pytania.